هادی خانیکی
استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
در طول سالهای عمر حرفهایام به عنوان استاد ارتباطات، به طور مداوم بر اهمیت گفتوگو به عنوان ابزاری برای پیوند انسانها و جوامع تأکید کردهام. تجربهام در نگارش کتابهایی همچون «در جهان گفتوگو» و مشارکت در طرح گفتوگوی تمدنها به من آموخته است که گفتوگو فراتر از یک مهارت ارتباطی ساده است؛ بلکه هنر خلق معنای مشترک در میان تفاوتها و فرصتی برای یادگیری متقابل است.
به ویژه در اکوسیستمهای نوآورانه که مهارتجویان جوان در پی یافتن جایگاه خود هستند، گفتوگوی سازنده، هنر شنیدن فعال و توانایی همکنشی در گفتوگو میتواند مهارتهای کلیدی باشد. آینده اکوسیستم نوآوری در گرو توانایی ما در ایجاد و تقویت فضای گفتوگویی است که در آن، نه تنها تحمل تفاوتها، بلکه استقبال از آنها، کشف فرصتهای جدید و خلق معناهای مشترک جدید امکانپذیر باشد.